Speelvuur

LET OP! DIT IS EEN PRE-ORDER. HET BOEK VALT IN APRIL BIJ JE OP DE MAT.

Een prikkelend debuut over opgroeien als buitenbeentje en de terreur van een puberbrein. 

Met de fakkel in mijn hand ging ik op de melkbus zitten. Het zink was warm van de knallen, de carbiddampen hingen in de lucht. Vlak boven het vochtige weilandgras draaide ik de fakkel rond, de vlammen verspreidden zich kalm over de in lampenolie gedrenkte doeken. Achter het schrikdraad op het erf joelden de jongens, hun geschreeuw vermengde zich met de hardcorebassen uit de gettoblaster. Gitte was stil, haar ogen stonden verwachtingsvol. De jongens tikten elkaar grijnzend aan: zit-ie hoor, die sneue slungel met z’n nichterige jas, te schijterig om het carbid aan te steken. Of nee, geen jas, mantel, zeiden ze. Niet helemaal onterecht voor een kledingstuk dat duurder was dan al hun kleding bij elkaar. Mijn mantel, mijn talisman, zou me beschermen, ook al had ik nu liever een cape waarmee ik weg kon vliegen. Ik had er natuurlijk een act van moeten maken, zo van: deze gespierde spijker laat wel even zien wie de stoerste is. Nu was ik het lulletje dat geen nee durfde te zeggen. Vrijwillig tegen mijn zin, dat beschreef het beste hoe ik hier zat.

Pixelige computerspellen, soft erotische films ’s avonds laat op tv, gabbermuziek in het jeugdhonk, kerkgangers die speculeren op de beurs, carbidschieten met een giertank, de afterparty van het bloemencorso, schuurfeesten waarbij de mobiele eenheid moet komen opdraven, seks in een keet, stal, schuur, tent of de stacaravan van het animatieteam: Speelvuur schetst het beeld van een plattelandsdorp in de jaren negentig en van het leven van Tomas de Ridder, die daar en dan opgroeit.

Heldhaftig probeert Tomas weerstand te bieden aan het geweld waarmee het volwassen leven zich aan hem opdringt. Hij voelt zich aangetrokken tot zijn buurmeisje Gitte, maar fantaseert tegelijkertijd over jongens. Waar Tomas vooral een innerlijke strijd voert, wordt Gitte ondertussen belaagd door extern onheil.

Speelvuur is een prikkelend debuut over vriendschap, liefde, mannelijkheid, eenzaamheid en vooral: de complexe puberteit, met alle schoonheid, onhandigheid en pijnlijke situaties die daarbij horen.

Jochem van der Stok was zelf puber in de jaren negentig in een plattelandsdorp. Inmiddels is hij vader van drie kinderen en docent aan de Hogeschool van Amsterdam.